возбуди́ть
- 1.
erregen, anregen
- 2.
hervorrufen, erwecken
Info: кого? что?
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | возбужу́ |
| ты | - | возбуди́шь |
| он/она́/оно́ | - | возбуди́т |
| мы | - | возбуди́м |
| вы | - | возбуди́те |
| они́ | - | возбудя́т |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | возбуди́ |
| вы | возбуди́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | возбуди́л |
| weiblich | возбуди́ла |
| sächlich | возбуди́ло |
| plural | возбуди́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | aufgeregt, erregt | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | возбуди́в возбудивши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Sandy hat Übersetzung vor 3 Jahren bearbeitet.
Sandy hat Übersetzung vor 3 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Nutzungsinfo vor 5 Jahren bearbeitet.






















