наставля́ть
- 1.
anleiten, belehren, unterweisen
кого?
- 2.
ansetzen, anstückeln
- 3.
aufstellen, hinstellen, vollstellen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | наставля́ю | бу́ду наставля́ть |
| ты | наставля́ешь | бу́дешь наставля́ть |
| он/она́/оно́ | наставля́ет | бу́дет наставля́ть |
| мы | наставля́ем | бу́дем наставля́ть |
| вы | наставля́ете | бу́дете наставля́ть |
| они́ | наставля́ют | бу́дут наставля́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | наставля́й |
| вы | наставля́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | наставля́л |
| weiblich | наставля́ла |
| sächlich | наставля́ло |
| plural | наставля́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | наставля́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | наставляв наставлявши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















