злитьпозли́ть
- 1.
ärgern, erzürnen, erbosen, wütend machen, aufbringen(злить)
- 2.
ärgern, böse machen(позли́ть)
Info: злить: кого?
позли́ть: кого?
Beispiele
- Хва́тит меня злить!Hör auf, mich zu ärgern!
- Не сто́ило злить ру́сского медве́дя.Man sollte den russischen Bären nicht reizen.
- Э́то меня так злит!Das macht mich so wütend!
- Тебя злит, что я здесь?Ärgerst du dich, dass ich hier bin?
- Иногда мне кажется, Мэри, что ты де́лаешь э́то лишь для того́, чтобы меня позли́ть.Manchmal will mir’s scheinen, Maria, als tätest du das nur, um mich zu ärgern.
- Почему Том э́то де́лает? - "Не зна́ю. Наверное, чтобы нас позли́ть".„Warum macht Tom das?“ – „Ich weiß es nicht. Vielleicht, um uns zu ärgern?“
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | зли́л | позли́л |
| weiblich | зли́ла | позли́ла |
| sächlich | зли́ло | позли́ло |
| plural | зли́ли | позли́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | злю́ |
| ты | зли́шь |
| он/она́/оно́ | зли́т |
| мы | зли́м |
| вы | зли́те |
| они́ | зля́т |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду злить | позлю́ |
| ты | бу́дешь злить | позли́шь |
| он/она́/оно́ | бу́дет злить | позли́т |
| мы | бу́дем злить | позли́м |
| вы | бу́дете злить | позли́те |
| они́ | бу́дут злить | позля́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | зли́! | позли́! |
| вы | зли́те! | позли́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | зля́ | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | зли́в зливши | позли́в позливши позля | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
злить:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
позли́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















