осмысля́ть
durchdenken, erfassen, verstehen, begreifen, deuten einen Sinn geben
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | осмысля́ю | бу́ду осмысля́ть |
| ты | осмысля́ешь | бу́дешь осмысля́ть |
| он/она́/оно́ | осмысля́ет | бу́дет осмысля́ть |
| мы | осмысля́ем | бу́дем осмысля́ть |
| вы | осмысля́ете | бу́дете осмысля́ть |
| они́ | осмысля́ют | бу́дут осмысля́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | осмысля́й |
| вы | осмысля́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | осмысля́л |
| weiblich | осмысля́ла |
| sächlich | осмысля́ло |
| plural | осмысля́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | осмысля́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | осмысляв осмыслявши | beim machen (Vergangenheit) |






















