бунтова́тьвзбунтова́ть
Unvollendet бунтова́ть (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet взбунтова́ть (abgeschlossen oder einmalig)
Sehr selten genutztes Wort (Top 20,000)
- 1.
rebellieren, sich empören, meutern(бунтова́ть)
Kein Aspektpartner!
- 2.
aufwiegeln, zum Aufruhr anstacheln, aufrührerisch tätig sein
(бунтова́ть): Aspektpartner взбунтовать.
- 3.
toben, wogen(бунтова́ть)
Kein Aspektpartner!
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | бунтова́л | взбунтова́л |
| weiblich | бунтова́ла | взбунтова́ла |
| sächlich | бунтова́ло | взбунтова́ло |
| plural | бунтова́ли | взбунтова́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | бунту́ю |
| ты | бунту́ешь |
| он/она́/оно́ | бунту́ет |
| мы | бунту́ем |
| вы | бунту́ете |
| они́ | бунту́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду бунтова́ть | взбунту́ю |
| ты | бу́дешь бунтова́ть | взбунту́ешь |
| он/она́/оно́ | бу́дет бунтова́ть | взбунту́ет |
| мы | бу́дем бунтова́ть | взбунту́ем |
| вы | бу́дете бунтова́ть | взбунту́ете |
| они́ | бу́дут бунтова́ть | взбунту́ют |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | бунту́й! | взбунту́й! |
| вы | бунту́йте! | взбунту́йте! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | ||
| Adverbial Präsens | бунту́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | бунтовавши | взбунтова́в взбунтовавши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
бунтова́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
взбунтова́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















