поду́чивать
- 1.
anlernen
- 2.
anstiften
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | поду́чиваю | бу́ду поду́чивать |
| ты | поду́чиваешь | бу́дешь поду́чивать |
| он/она́/оно́ | поду́чивает | бу́дет поду́чивать |
| мы | поду́чиваем | бу́дем поду́чивать |
| вы | поду́чиваете | бу́дете поду́чивать |
| они́ | поду́чивают | бу́дут поду́чивать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | поду́чивай |
| вы | поду́чивайте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | поду́чивал |
| weiblich | поду́чивала |
| sächlich | поду́чивало |
| plural | поду́чивали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | поду́чивая | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | подучивав подучивавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Übersetzung und Verb Grundlagen vor 6 Jahren bearbeitet.
Lucian hat Übersetzung vor 7 Jahren bearbeitet.






















