тупи́тьзатупи́ть
- 1.
stumpf machen, abstumpfen
- 2.
schlecht funktionieren, langsam funktionieren(тупи́ть)
- 3.
schwer von Begriff sein, sich blöd anstellen(тупи́ть)
ugs
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | тупи́л | затупи́л |
| weiblich | тупи́ла | затупи́ла |
| sächlich | тупи́ло | затупи́ло |
| plural | тупи́ли | затупи́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | туплю́ |
| ты | ту́пишь |
| он/она́/оно́ | ту́пит |
| мы | ту́пим |
| вы | ту́пите |
| они́ | ту́пят |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду тупи́ть | затуплю́ |
| ты | бу́дешь тупи́ть | зату́пишь |
| он/она́/оно́ | бу́дет тупи́ть | зату́пит |
| мы | бу́дем тупи́ть | зату́пим |
| вы | бу́дете тупи́ть | зату́пите |
| они́ | бу́дут тупи́ть | зату́пят |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | тупи́! | затупи́! |
| вы | тупи́те! | затупи́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | ||
| Adverbial Präsens | тупя́ | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | тупив тупивши | затупи́в затупивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
тупи́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
затупи́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















