обозли́ться
böse werden, in Wut geraten
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | обозлю́сь |
| ты | - | обозли́шься |
| он/она́/оно́ | - | обозли́тся |
| мы | - | обозли́мся |
| вы | - | обозли́тесь |
| они́ | - | обозля́тся |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | обозли́сь |
| вы | обозли́тесь |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | обозли́лся |
| weiblich | обозли́лась |
| sächlich | обозли́лось |
| plural | обозли́лись |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | обозли́вшись обозля́сь | beim machen (Vergangenheit) |






















