рассуди́ть
- 1.
entscheiden, beschliessen, urteilen
Beispiel:рассудить, кто прав, кто виноват
entscheiden, wer Recht hat, wer schuldig ist
- 2.
überlegen, erwägen, bedenken
Beispiel:Рассудил, что лучше остаться дома.
Ich hielt es für besser, zu Hause zu bleiben.
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | рассужу́ |
| ты | - | рассу́дишь |
| он/она́/оно́ | - | рассу́дит |
| мы | - | рассу́дим |
| вы | - | рассу́дите |
| они́ | - | рассу́дят |
Achtung: Betonungswechsel.
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | рассуди́ |
| вы | рассуди́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | рассуди́л |
| weiblich | рассуди́ла |
| sächlich | рассуди́ло |
| plural | рассуди́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | рассуди́в рассудивши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Übersetzung vor 2 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Übersetzung vor 2 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Verb Grundlagen vor 2 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Verb Grundlagen vor 2 Jahren bearbeitet.






















