обрыва́тьоборва́ть
- 1.
abreißen, zerreißen
- 2.
abbrechen
Beispiel:внезапно обрывать речь
eine Rede abbrechen
Beispiel:Он резко оборвал его, не дав договорит
Er unterbrach ihn abrupt, ohne ihn ausreden zu lassen.
- 3.
pflücken
Beispiel:Дети оборвали все ягоды с кустов смородины.
Die Kinder pflückten alle Beeren von den Johannisbeersträuchern.
Info: обрыва́ть: что?
оборва́ть: что? кого?
Beispiele
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | обрыва́л | оборва́л |
| weiblich | обрыва́ла | оборвала́ |
| sächlich | обрыва́ло | оборва́ло |
| plural | обрыва́ли | оборва́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | обрыва́ю |
| ты | обрыва́ешь |
| он/она́/оно́ | обрыва́ет |
| мы | обрыва́ем |
| вы | обрыва́ете |
| они́ | обрыва́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду обрыва́ть | оборву́ |
| ты | бу́дешь обрыва́ть | оборвёшь |
| он/она́/оно́ | бу́дет обрыва́ть | оборвёт |
| мы | бу́дем обрыва́ть | оборвём |
| вы | бу́дете обрыва́ть | оборвёте |
| они́ | бу́дут обрыва́ть | оборву́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | обрыва́й! | оборви́! |
| вы | обрыва́йте! | оборви́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | обрыва́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | обрывав обрывавши | оборва́в оборвавши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
обрыва́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
оборва́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















