кома́ндовать
kommandieren, befehligen
Info: кем? чем?
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | кома́ндую | бу́ду кома́ндовать |
| ты | кома́ндуешь | бу́дешь кома́ндовать |
| он/она́/оно́ | кома́ндует | бу́дет кома́ндовать |
| мы | кома́ндуем | бу́дем кома́ндовать |
| вы | кома́ндуете | бу́дете кома́ндовать |
| они́ | кома́ндуют | бу́дут кома́ндовать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | кома́ндуй |
| вы | кома́ндуйте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | кома́ндовал |
| weiblich | кома́ндовала |
| sächlich | кома́ндовало |
| plural | кома́ндовали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | Befehlshaber | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | кома́ндуя | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | командовавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Sandy hat Übersetzung vor 3 Jahren bearbeitet.
Lisa hat Nutzungsinfo vor 5 Jahren bearbeitet.






















