утека́тьуте́чь
- 1.
wegfließen, ausfließen, abfließen, zerrinnen, auslaufen, sich verflüchtigen, entweichen, ausströmen
- 2.
abhauen, sich verkrümeln
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | утека́л | утёк |
| weiblich | утека́ла | утекла́ |
| sächlich | утека́ло | утекло́ |
| plural | утека́ли | утекли́ |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | утека́ю |
| ты | утека́ешь |
| он/она́/оно́ | утека́ет |
| мы | утека́ем |
| вы | утека́ете |
| они́ | утека́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду утека́ть | утеку́ |
| ты | бу́дешь утека́ть | утечёшь |
| он/она́/оно́ | бу́дет утека́ть | утечёт |
| мы | бу́дем утека́ть | утечём |
| вы | бу́дете утека́ть | утечёте |
| они́ | бу́дут утека́ть | утеку́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | утека́й! | утеки́! |
| вы | утека́йте! | утеки́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | |||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | утека́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | утекав утекавши | утёкши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
утека́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
уте́чь:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















