столпи́ться
sich ansammeln, sich stauen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | столплю́сь |
| ты | - | столпи́шься |
| он/она́/оно́ | - | столпи́тся |
| мы | - | столпи́мся |
| вы | - | столпи́тесь |
| они́ | - | столпя́тся |
Achtung: Betonungswechsel.
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | столпи́сь |
| вы | столпи́тесь |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | столпи́лся |
| weiblich | столпи́лась |
| sächlich | столпи́лось |
| plural | столпи́лись |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | столпи́вшись столпя́сь | beim machen (Vergangenheit) |






















