свиста́ть
pfeifen, einen Pfiff ausstoßen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | свищу́ | бу́ду свиста́ть |
| ты | сви́щешь | бу́дешь свиста́ть |
| он/она́/оно́ | сви́щет | бу́дет свиста́ть |
| мы | сви́щем | бу́дем свиста́ть |
| вы | сви́щете | бу́дете свиста́ть |
| они́ | сви́щут | бу́дут свиста́ть |
Achtung: Betonungswechsel.
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | свищи́ |
| вы | свищи́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | свиста́л |
| weiblich | свиста́ла |
| sächlich | свиста́ло |
| plural | свиста́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | |
| Adverbial Präsens | свища́ | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | свистав свиставши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lucian hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















