расплета́ть
- 1.
auseinanderwickeln, aufspleißen
- 2.
entknoten
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | расплета́ю | бу́ду расплета́ть |
| ты | расплета́ешь | бу́дешь расплета́ть |
| он/она́/оно́ | расплета́ет | бу́дет расплета́ть |
| мы | расплета́ем | бу́дем расплета́ть |
| вы | расплета́ете | бу́дете расплета́ть |
| они́ | расплета́ют | бу́дут расплета́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | расплета́й |
| вы | расплета́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | расплета́л |
| weiblich | расплета́ла |
| sächlich | расплета́ло |
| plural | расплета́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | расплета́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | расплета́в расплетавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Übersetzung vor 1 Jahr bearbeitet.
Lucian hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















