отча́ливать
abstoßen, abfahren
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | отча́ливаю | бу́ду отча́ливать |
| ты | отча́ливаешь | бу́дешь отча́ливать |
| он/она́/оно́ | отча́ливает | бу́дет отча́ливать |
| мы | отча́ливаем | бу́дем отча́ливать |
| вы | отча́ливаете | бу́дете отча́ливать |
| они́ | отча́ливают | бу́дут отча́ливать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | отча́ливай |
| вы | отча́ливайте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | отча́ливал |
| weiblich | отча́ливала |
| sächlich | отча́ливало |
| plural | отча́ливали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | отча́ливая | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | отчаливав отчаливавши | beim machen (Vergangenheit) |






















