удесятери́ть
- 1.
verzehnfachen
- 2.
vergrößern, vermehren, vervielfachen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | удесятерю́ |
| ты | - | удесятери́шь |
| он/она́/оно́ | - | удесятери́т |
| мы | - | удесятери́м |
| вы | - | удесятери́те |
| они́ | - | удесятеря́т |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | удесятери́ |
| вы | удесятери́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | удесятери́л |
| weiblich | удесятери́ла |
| sächlich | удесятери́ло |
| plural | удесятери́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | verzehnfacht, vergrössert, vervielfacht | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | удесятери́в удесятеривши удесятеря́ | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lucian hat Übersetzung und Verb Grundlagen vor 6 Jahren bearbeitet.






















