Unvollendet прика́нчивать (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet прико́нчить (abgeschlossen oder einmalig)
Selten genutztes Wort (Top 10,000)
Übersetzung
- 1.
beenden, zum Schluss kommen
Beispiel: прико́нчить спор - den Streit beenden - 2.
töten, umlegen
(прико́нчить): кого?
Beispiel: Они́ из жа́лости прико́нчили э́то живо́тное. - Aus Mitleid haben sie das Tier umgelegt.
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | прика́нчивал | прико́нчил |
| weiblich | прика́нчивала | прико́нчила |
| sächlich | прика́нчивало | прико́нчило |
| plural | прика́нчивали | прико́нчили |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | прика́нчиваю |
| ты | прика́нчиваешь |
| он/она́/оно́ | прика́нчивает |
| мы | прика́нчиваем |
| вы | прика́нчиваете |
| они́ | прика́нчивают |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду прика́нчивать | прико́нчу |
| ты | бу́дешь прика́нчивать | прико́нчишь |
| он/она́/оно́ | бу́дет прика́нчивать | прико́нчит |
| мы | бу́дем прика́нчивать | прико́нчим |
| вы | бу́дете прика́нчивать | прико́нчите |
| они́ | бу́дут прика́нчивать | прико́нчат |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | прика́нчивай! | прико́нчи! |
| вы | прика́нчивайте! | прико́нчите! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | прика́нчивая | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | приканчивав приканчивавши | прико́нчив прикончивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
прика́нчивать:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
прико́нчить:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















