Unvollendet заполуча́ть (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet заполучи́ть (abgeschlossen oder einmalig)
Sehr selten genutztes Wort (Top 20,000)
Übersetzung
kriegen, bekommen, erwischen
Beispiel: заполучи́ть боле́знь на вре́дной рабо́те - sich durch eine ungesunde Arbeit eine Krankheit zuziehen
Nutzungs-Info
заполуча́ть: что?
заполучи́ть: что?
Beispiele
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | заполуча́л | заполучи́л |
| weiblich | заполуча́ла | заполучи́ла |
| sächlich | заполуча́ло | заполучи́ло |
| plural | заполуча́ли | заполучи́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | заполуча́ю |
| ты | заполуча́ешь |
| он/она́/оно́ | заполуча́ет |
| мы | заполуча́ем |
| вы | заполуча́ете |
| они́ | заполуча́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду заполуча́ть | заполучу́ |
| ты | бу́дешь заполуча́ть | заполу́чишь |
| он/она́/оно́ | бу́дет заполуча́ть | заполу́чит |
| мы | бу́дем заполуча́ть | заполу́чим |
| вы | бу́дете заполуча́ть | заполу́чите |
| они́ | бу́дут заполуча́ть | заполу́чат |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | заполуча́й! | заполучи́! |
| вы | заполуча́йте! | заполучи́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | заполуча́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | заполучав заполучавши | заполучи́в заполучивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
заполуча́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
заполучи́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















