верши́тьсверши́ть
- 1.
vollziehen, entscheiden, verfügen(верши́ть)
- 2.
vollbringen, vollenden(сверши́ть)
Info: что? чем?
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | верши́л | сверши́л |
| weiblich | верши́ла | сверши́ла |
| sächlich | верши́ло | сверши́ло |
| plural | верши́ли | сверши́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | вершу́ |
| ты | верши́шь |
| он/она́/оно́ | верши́т |
| мы | верши́м |
| вы | верши́те |
| они́ | верша́т |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду верши́ть | свершу́ |
| ты | бу́дешь верши́ть | сверши́шь |
| он/она́/оно́ | бу́дет верши́ть | сверши́т |
| мы | бу́дем верши́ть | сверши́м |
| вы | бу́дете верши́ть | сверши́те |
| они́ | бу́дут верши́ть | сверша́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | верши́! | сверши́! |
| вы | верши́те! | сверши́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | ||
| Adverbial Präsens | верша | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | вершив вершивши | сверши́в свершивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
верши́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
сверши́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















