светле́ть
sich aufklären
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | светле́ю | бу́ду светле́ть |
| ты | светле́ешь | бу́дешь светле́ть |
| он/она́/оно́ | светле́ет | бу́дет светле́ть |
| мы | светле́ем | бу́дем светле́ть |
| вы | светле́ете | бу́дете светле́ть |
| они́ | светле́ют | бу́дут светле́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | светле́й |
| вы | светле́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | светле́л |
| weiblich | светле́ла |
| sächlich | светле́ло |
| plural | светле́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | светле́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | светлев светлевши | beim machen (Vergangenheit) |






















