- Verb рассы́пать
- Verb рассыпа́ть
рассы́пать
streuen, schütten
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | рассы́плю |
| ты | - | рассы́плешь |
| он/она́/оно́ | - | рассы́плет |
| мы | - | рассы́плем |
| вы | - | рассы́плете |
| они́ | - | рассы́плют |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | рассы́пь |
| вы | рассы́пьте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | рассы́пал |
| weiblich | рассы́пала |
| sächlich | рассы́пало |
| plural | рассы́пали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | рассы́павший | etwas gemacht habend |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | рассы́панный | etwas das gemacht wurde |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | рассы́пав рассы́павши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Partizipien vor 1 Jahr bearbeitet.
Lisa hat Verb Grundlagen vor 6 Jahren bearbeitet.






















