прируча́ть
zähmen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | прируча́ю | бу́ду прируча́ть |
| ты | прируча́ешь | бу́дешь прируча́ть |
| он/она́/оно́ | прируча́ет | бу́дет прируча́ть |
| мы | прируча́ем | бу́дем прируча́ть |
| вы | прируча́ете | бу́дете прируча́ть |
| они́ | прируча́ют | бу́дут прируча́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | прируча́й |
| вы | прируча́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | прируча́л |
| weiblich | прируча́ла |
| sächlich | прируча́ло |
| plural | прируча́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | прируча́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | приручав приручавши | beim machen (Vergangenheit) |






















