отвоева́ть
erobern, zurückerobern, wieder einnehmen, abringen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | отвою́ю |
| ты | - | отвою́ешь |
| он/она́/оно́ | - | отвою́ет |
| мы | - | отвою́ем |
| вы | - | отвою́ете |
| они́ | - | отвою́ют |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | отвою́й |
| вы | отвою́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | отвоева́л |
| weiblich | отвоева́ла |
| sächlich | отвоева́ло |
| plural | отвоева́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | отвоева́в отвоевавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lucian hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















