закля́сть
- 1.
beschwören
- 2.
verzaubern, verwünschen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | закляну́ |
| ты | - | заклянёшь |
| он/она́/оно́ | - | заклянёт |
| мы | - | заклянём |
| вы | - | заклянёте |
| они́ | - | закляну́т |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | закляни́ |
| вы | закляни́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | закля́л |
| weiblich | закляла́ |
| sächlich | закля́ло |
| plural | закля́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | verwunschen | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | закляв заклявши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lucian hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















