ута́иватьутаи́ть
- 1.
verheimlichen, verschweigen, verhehlen
- 2.
verbergen
Info: ута́ивать: что? от кого?
утаи́ть: что? от кого?
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | ута́ивал | утаи́л |
| weiblich | ута́ивала | утаи́ла |
| sächlich | ута́ивало | утаи́ло |
| plural | ута́ивали | утаи́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | ута́иваю |
| ты | ута́иваешь |
| он/она́/оно́ | ута́ивает |
| мы | ута́иваем |
| вы | ута́иваете |
| они́ | ута́ивают |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду ута́ивать | утаю́ |
| ты | бу́дешь ута́ивать | утаи́шь |
| он/она́/оно́ | бу́дет ута́ивать | утаи́т |
| мы | бу́дем ута́ивать | утаи́м |
| вы | бу́дете ута́ивать | утаи́те |
| они́ | бу́дут ута́ивать | утая́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | ута́ивай! | утаи́! |
| вы | ута́ивайте! | утаи́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | verheimlichen | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | ута́ивая | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | утаивав утаивавши | утаи́в утаивши утая́ | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
ута́ивать:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
утаи́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















