Übersetzung
kommandieren, befehligen, einen Befehl erteilen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | скома́ндую |
| ты | - | скома́ндуешь |
| он/она́/оно́ | - | скома́ндует |
| мы | - | скома́ндуем |
| вы | - | скома́ндуете |
| они́ | - | скома́ндуют |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | скома́ндуй |
| вы | скома́ндуйте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | скома́ндовал |
| weiblich | скома́ндовала |
| sächlich | скома́ндовало |
| plural | скома́ндовали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | скома́ндовав скомандовавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Sandy hat Verb Grundlagen vor 3 Jahren bearbeitet.
Sandy hat Übersetzung vor 3 Jahren bearbeitet.






















