обруба́тьобруби́ть
- 1.
abschlagen, abhauen, abhacken
- 2.
säumen, umsäumen
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | обруба́л | обруби́л |
| weiblich | обруба́ла | обруби́ла |
| sächlich | обруба́ло | обруби́ло |
| plural | обруба́ли | обруби́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | обруба́ю |
| ты | обруба́ешь |
| он/она́/оно́ | обруба́ет |
| мы | обруба́ем |
| вы | обруба́ете |
| они́ | обруба́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду обруба́ть | обрублю́ |
| ты | бу́дешь обруба́ть | обру́бишь |
| он/она́/оно́ | бу́дет обруба́ть | обру́бит |
| мы | бу́дем обруба́ть | обру́бим |
| вы | бу́дете обруба́ть | обру́бите |
| они́ | бу́дут обруба́ть | обру́бят |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | обруба́й! | обруби́! |
| вы | обруба́йте! | обруби́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | обруба́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | обрубав обрубавши | обруби́в обрубивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
обруба́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
обруби́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















