дорыва́тьдорва́ть
- 1.
gänzlich zerreissen
- 2.
fertig graben(дорыва́ть)
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | дорыва́л | дорва́л |
| weiblich | дорыва́ла | дорвала́ |
| sächlich | дорыва́ло | дорва́ло |
| plural | дорыва́ли | дорва́ли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | дорыва́ю |
| ты | дорыва́ешь |
| он/она́/оно́ | дорыва́ет |
| мы | дорыва́ем |
| вы | дорыва́ете |
| они́ | дорыва́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду дорыва́ть | дорву́ |
| ты | бу́дешь дорыва́ть | дорвёшь |
| он/она́/оно́ | бу́дет дорыва́ть | дорвёт |
| мы | бу́дем дорыва́ть | дорвём |
| вы | бу́дете дорыва́ть | дорвёте |
| они́ | бу́дут дорыва́ть | дорву́т |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | дорыва́й! | дорви́! |
| вы | дорыва́йте! | дорви́те! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | дорывая | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | дорывав дорывавши | дорвав дорвавши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
дорыва́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
дорва́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















