выпла́кивать
sich ausweinen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | выпла́киваю | бу́ду выпла́кивать |
| ты | выпла́киваешь | бу́дешь выпла́кивать |
| он/она́/оно́ | выпла́кивает | бу́дет выпла́кивать |
| мы | выпла́киваем | бу́дем выпла́кивать |
| вы | выпла́киваете | бу́дете выпла́кивать |
| они́ | выпла́кивают | бу́дут выпла́кивать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | выпла́кивай |
| вы | выпла́кивайте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | выпла́кивал |
| weiblich | выпла́кивала |
| sächlich | выпла́кивало |
| plural | выпла́кивали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | выпла́кивая | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | выплакивав выплакивавши | beim machen (Vergangenheit) |
Bearbeitungen
Lisa hat Übersetzung vor 6 Jahren bearbeitet.






















