Unvollendet уполномо́чивать (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet уполномо́чить (abgeschlossen oder einmalig)
Sehr selten genutztes Wort (Top 30,000)
Übersetzung
- 1.
bevollmächtigen(уполномо́чивать)
- 2.
bevollmächtigen, Vollmacht erteilen(уполномо́чить)
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | уполномо́чивал | уполномо́чил |
| weiblich | уполномо́чивала | уполномо́чила |
| sächlich | уполномо́чивало | уполномо́чило |
| plural | уполномо́чивали | уполномо́чили |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | уполномо́чиваю |
| ты | уполномо́чиваешь |
| он/она́/оно́ | уполномо́чивает |
| мы | уполномо́чиваем |
| вы | уполномо́чиваете |
| они́ | уполномо́чивают |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду уполномо́чивать | уполномо́чу |
| ты | бу́дешь уполномо́чивать | уполномо́чишь |
| он/она́/оно́ | бу́дет уполномо́чивать | уполномо́чит |
| мы | бу́дем уполномо́чивать | уполномо́чим |
| вы | бу́дете уполномо́чивать | уполномо́чите |
| они́ | бу́дут уполномо́чивать | уполномо́чат |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | уполномо́чивай! | уполномо́чь! |
| вы | уполномо́чивайте! | уполномо́чьте! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | уполномо́чивая | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | уполномочивав уполномочивавши | уполномо́чив уполномочивши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
уполномо́чивать:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
уполномо́чить:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















