поника́тьпони́кнуть
Unvollendet поника́ть (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet пони́кнуть (abgeschlossen oder einmalig)
Sehr selten genutztes Wort (Top 20,000)
- 1.
sich beugen, sich neigen, hängenlassen, zusammensacken
- 2.
welken
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | поника́л | пони́к |
| weiblich | поника́ла | пони́кла |
| sächlich | поника́ло | пони́кло |
| plural | поника́ли | пони́кли |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | поника́ю |
| ты | поника́ешь |
| он/она́/оно́ | поника́ет |
| мы | поника́ем |
| вы | поника́ете |
| они́ | поника́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду поника́ть | пони́кну |
| ты | бу́дешь поника́ть | пони́кнешь |
| он/она́/оно́ | бу́дет поника́ть | пони́кнет |
| мы | бу́дем поника́ть | пони́кнем |
| вы | бу́дете поника́ть | пони́кнете |
| они́ | бу́дут поника́ть | пони́кнут |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | поника́й! | пони́кни! |
| вы | поника́йте! | пони́кните! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | |||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | поника́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | поникав поникавши | поникнув поникнувши поникши | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
поника́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
пони́кнуть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















