интригова́ть
intrigieren, neugierig machen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | интригу́ю | бу́ду интригова́ть |
| ты | интригу́ешь | бу́дешь интригова́ть |
| он/она́/оно́ | интригу́ет | бу́дет интригова́ть |
| мы | интригу́ем | бу́дем интригова́ть |
| вы | интригу́ете | бу́дете интригова́ть |
| они́ | интригу́ют | бу́дут интригова́ть |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | интригу́й |
| вы | интригу́йте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | интригова́л |
| weiblich | интригова́ла |
| sächlich | интригова́ло |
| plural | интригова́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | neugierig machend, spannend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | etwas das gemacht wurde | |
| Adverbial Präsens | интригу́я | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | интриговавши | beim machen (Vergangenheit) |






















