возмути́ть
empören
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | - | возмущу́ |
| ты | - | возмути́шь |
| он/она́/оно́ | - | возмути́т |
| мы | - | возмути́м |
| вы | - | возмути́те |
| они́ | - | возмутя́т |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | возмути́ |
| вы | возмути́те |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | возмути́л |
| weiblich | возмути́ла |
| sächlich | возмути́ло |
| plural | возмути́ли |
Partizipien
| Aktiv Präsens | ||
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | ||
| Passiv Vergangenheit | empört | |
| Adverbial Präsens | ||
| Adverbial Vergangenheit | возмути́в возмутивши возмутя́ | beim machen (Vergangenheit) |






















