ута́скивать
wegschleppen, fortschleppen, stehlen
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | ута́скиваю | бу́ду ута́скивать |
| ты | ута́скиваешь | бу́дешь ута́скивать |
| он/она́/оно́ | ута́скивает | бу́дет ута́скивать |
| мы | ута́скиваем | бу́дем ута́скивать |
| вы | ута́скиваете | бу́дете ута́скивать |
| они́ | ута́скивают | бу́дут ута́скивать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | ута́скивай |
| вы | ута́скивайте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | ута́скивал |
| weiblich | ута́скивала |
| sächlich | ута́скивало |
| plural | ута́скивали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | ута́скивая | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | утаскивав утаскивавши | beim machen (Vergangenheit) |






















