удостоверя́тьудостове́рить
Unvollendet удостоверя́ть (anhaltend oder wiederholt)
Vollendet удостове́рить (abgeschlossen oder einmalig)
Sehr selten genutztes Wort (Top 30,000)
bescheinigen, attestieren, beglaubigen
Beispiel:удостоверить подпись
die Unterschrift beglaubigen
Vergangenheit
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| männlich | удостоверя́л | удостове́рил |
| weiblich | удостоверя́ла | удостове́рила |
| sächlich | удостоверя́ло | удостове́рило |
| plural | удостоверя́ли | удостове́рили |
Präsens
| unvollendet | |
|---|---|
| я | удостоверя́ю |
| ты | удостоверя́ешь |
| он/она́/оно́ | удостоверя́ет |
| мы | удостоверя́ем |
| вы | удостоверя́ете |
| они́ | удостоверя́ют |
Futur
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| я | бу́ду удостоверя́ть | удостове́рю |
| ты | бу́дешь удостоверя́ть | удостове́ришь |
| он/она́/оно́ | бу́дет удостоверя́ть | удостове́рит |
| мы | бу́дем удостоверя́ть | удостове́рим |
| вы | бу́дете удостоверя́ть | удостове́рите |
| они́ | бу́дут удостоверя́ть | удостове́рят |
Imperative
| unvollendet | vollendet | |
|---|---|---|
| ты | удостоверя́й! | удостове́рь! |
| вы | удостоверя́йте! | удостове́рьте! |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | ||
|---|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | ||
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | ||
| Passiv Vergangenheit | |||
| Adverbial Präsens | удостоверя́я | beim machen (Präsens) | |
| Adverbial Vergangenheit | удостоверяв удостоверявши | удостове́рив удостоверивши удостове́ря | beim machen (Vergangenheit) |
Andere Quellen (auto generiert)
удостоверя́ть:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso
удостове́рить:
Wiktionary
PONS
Leo
bab.la
Reverso

















