скола́чивать
zusammenschlagen, zusammennageln, zimmern, zusammenzimmern, zusammenhämmern
Konjugation
| Präsens | Futur | |
|---|---|---|
| я | скола́чиваю | бу́ду скола́чивать |
| ты | скола́чиваешь | бу́дешь скола́чивать |
| он/она́/оно́ | скола́чивает | бу́дет скола́чивать |
| мы | скола́чиваем | бу́дем скола́чивать |
| вы | скола́чиваете | бу́дете скола́чивать |
| они́ | скола́чивают | бу́дут скола́чивать |
| Imperativ | |
|---|---|
| ты | скола́чивай |
| вы | скола́чивайте |
| Vergangenheit | |
|---|---|
| männlich | скола́чивал |
| weiblich | скола́чивала |
| sächlich | скола́чивало |
| plural | скола́чивали |
Partizipien
| Aktiv Präsens | etwas machend | |
|---|---|---|
| Aktiv Vergangenheit | etwas gemacht habend | |
| Passiv Präsens | etwas das gemacht wird | |
| Passiv Vergangenheit | ||
| Adverbial Präsens | скола́чивая | beim machen (Präsens) |
| Adverbial Vergangenheit | сколачивав сколачивавши | beim machen (Vergangenheit) |






















